Στάσου πεντέξι μέτρα μακριά

Έχει μεγάλο ενδιαφέρον σίγουρα

να παρακολουθείς μια παρτίδα σκάκι.

Mόνο μη στέκεσαι πάνω από τους παίχτες.

Εδώ δεν έχει για να δεις τα ζάρια τι θα φέρουν.

Στάσου πεντέξι μέτρα μακριά

έτσι που να μην είναι διακριτά

άλογα πύργοι κι αξιώματα.

Στάσου πεντέξι μέτρα μακριά

και παρατήρησε στο βλέμμα τους το στοχασμό

πως έχουνε ριχτεί κι αυτοί στη μάχη

κοίτα πως πιάνουν το πηγούνι τους κι οι δυο

πως εξατμίζεται η σκέψη τους

σαν ετοιμάζουν τις επόμενες κινήσεις.

Έχει μεγάλο ενδιαφέρον σίγουρα 

η μαντεψιά, ποιανού σειρά είναι να παίξει.

σκίτσο: Joseph Leboit

αβίαστη φράση

Ξαπλωμένος σκεφτόταν

αβίαστα πόσο 

από το στόμα της κοινωνίας 

βγαίνουνε οι φράσεις.

Τυχερός μέσα στην ατυχία του

κοιτούσε το φεγγάρι

απ' του κελιού του το παράθυρο.

 

φωτογραφία: @CosmeTura1991

άκου εκεί φαράσι

Ας μείνω σ'αυτόν τον κόσμο.

Όπως η πρώτη νιφάδα

που γυρίζει την πλάτη στο χώμα

και προκαλεί

την κόκκινη του ουρανού γραμμή

τόξου χορδή να γίνει.

Ας μείνω στάχτη κρούστα

ανάμεσα σε πλήκτρα παρενθέσεων.

Μια πίσω σκέψη

όλο και κάτι έχει να πει.

Μέχρι η ανάσα της γραφής

να τη σκορπίσει.

Ας μείνω σ' αυτόν τον κόσμο.

Αν όχι τόσο μάταιος ας μείνω χρηστικός.

Να πούμε το φαράσι που θα με αγκαλιάσει.

φωτογραφία: @CosmeTura1991

παραφράσεις

Νικανόρ Πάρρα

Ας μη ρίχνουμε στάχτη στα μάτια μας

Η μηχανή είναι πατερίτσες με ροδάκια

Οι κατσαρίδες είναι προλετάριες

Οι ποιητές δεν έχουν μπέσα

Η ζωή ένας αδιάγνωστος ψυχαναγκασμός

Τα παιδιά γεννιούνται για να 'ναι ευτυχισμένα

Ο ρομαντισμός τείνει να εξαφανιστεί

Ο αυνανισμός είναι πράξη θεϊκή

Ο διάβολος βολεύεται  και σε σκαμπό.

ακάλυπτος

ακάλυπτος - ντέμη

Για κάθε απόγευμα καλοκαιριού προχωρημένου

θα υπάρχει ένα πίσω μπαλκόνι

που βλέπει στον ακάλυπτο.

Από εκεί θα δεις - αν είσαι τυχερός

να χτίζει τη φωλιά της μια κουρούνα

πάνω σε δυο κυπαρισσόμηλα.

Πεντέξι μανταλάκια που αφέθηκαν 

στη σκέψη μιας νοικοκυράς.

Τα τελευταία κατακόκκινα κορόμηλα.

Ίσως ακόμα και τη γάτα της γειτονιάς 

να παίζει με της μπουγάδας τον αφρό

αφού και πάλι το σιφόνι βουλωμένο.

η τελευταία από μια σειρά συνομιλιών με σκίτσα της ντέμης 

όπου εκδόθηκαν στην πειραματική κυκλοφορία # 00 

των εκδόσεων μοτοκούζι

η εκκλησία σχόλασε

μου ζήτησε ένα ποτήρι με νερό

( και ποιός δε δικαιούται κάτι τέτοιο; )

δεν το 'θελε σε γυάλινο

του αρκούσε πλαστικό

με ευχαρίστησε το πήρε κι έφυγε

με το ποτήρι πια στεγνό

στ' άσπρα σκαλιά της εκκλησίας καθισμένος

το χέρι του τεντώνει

κι απ' τους πιστούς ζητά τα ρέστα

*

τι ύβρις θε μου

μέσα στην ησυχία

να με τρομάζει η καμπάνα

και να τη στέλνω ίσαμε το διάολο

*

όταν τελείωσε η λειτουργία

κι άρχισε ο παπάς το κήρυγμα

φουριόζοι πρώτοι τα σκαλιά κατέβηκαν

κι άφησαν πίσω τους τον οίκο του θεού

οι ασθενείς κι οδοιπόροι

ή τελοσπάντων όλοι αυτοί

που έχουν μάθει την παραβολή

και διαχωρίζουν πια την ήρα απ' το στάρι

*

η εκκλησία σχόλασε

ο νεωκόρος έχει δουλειά ακόμα

τέρμα του δρόμου

Στο τέρμα του δρόμου, μια ορφανή από πατέρα

δέχεται τις φωνές της μάνας της, να κάτσει να διαβάσει

να κλείσει το παράθυρο και να στρωθεί

και να προσευχηθεί ακόμα.

Τέρμα του δρόμου εκκολάπτεται

ένας κρυφός αυνανισμός

μια σαλταδόρισα μικρή

μία κοπάνα τέλη Μάη.

Την έχω δει κρυφά να μου γελάει

σαν κλείνω με τ' αμάξι μου την πόρτα της αυλής.

Η μάνα σίγουρα με καταριέται.

Λες κι έχει ακούσει από μέσα μου που λέω

άστο παιδί μωρή να βγει από το σπίτι

και επιτέλους, ας ντυθεί της ηλικίας της τα ρούχα.

Τέρμα του δρόμου σιγοβράζει ένα τίλιο

μια μητροκτόνος που τη ψάχνουν στα χαλάσματα

μια μοναχή που πάει

κι όλο την ηγουμένη σκανδαλίζει.

λίγοι στίχοι για την Κετάμα

Χρυσή μου εσύ, πολυταξιδεμένη

ξυπόλητη πατάς την άμμο του Μαρόκου.

Χωρίς το φόβο μιας ανεμοθύελλας.

Με βήμα αργό και πλάτη την Ανατολή

κι ένα ρεμβώδες βλέμμα ικανό

μέχρι και μία όαση μπροστά του να υποκλιθεί.

Γράψε μου κάτι

λάμψε μου κάτι μυστικό 

σαν φυλαχτό.

ντέμη 2017

ντέμη 2017

3 χαρακτικά σε ξύλο για το "απαγορευμένο" του Μακελάρη

Ανάμεσα στον κάκτο και τα λεμόνια

Αφηρημένος παίζω με το μυαλό
τα σοκάκια γυρίζω
εμφανίζονται σκέψεις εμπρός μου
τσιγάρο κρατώ στο στόμα
ποίημα
μέσα του γράφεται μια παράδοση.

Σ' έναν κήπο λεμόνια ολάνθιστα
το μάτι μου στέκει στον κάκτο.
Εκεί ακριβώς τα αγκάθια
τ' αγκίστρι εκεί ακριβώς
σέρνεται στον βυθό της σύλληψης
αχινούς ξεριζώνει ταχύτατα
σκελετώνεται το ποίημα και
φρενάρει στο στήθος μου.

Άθελά μου τραβώ
για τις πρώτες σημειώσεις
προσπάθεια πρώτης σχεδίασης
ή αλλιώς διαδικασία αυτοίασης.

Υπάρχουν πλυντήρια χταποδιών.

Το μυαλό μοιάζει με το χταπόδι.

Η εικόνα ενός πλυντηρίου μυαλών με πικραίνει.

Φθίνουσα η καθαρότητα.

Βελονογραφία ''Ανάμεσα στον κάκτο και τα λεμόνια''  - ντέμη 2017

die Kuh

Η μεγαλύτερη λέξη της γερμανικής γλώσσας είναι η:

Rindfleischetikettierungsueberwachungsaufgabenuebertragungsgesetz

που σημαίνει: 

νόμος για την ανάθεση 

του ελέγχου 

της σήμανσης 

του βοδινού κρέατος.

Η αγελάδα εντωμεταξύ

γλείφει όλο της το πρόσωπο μέχρι να πεις κύμινο.

μεταξύ άλλων στο τσακμάκι # 06 που κυκλοφορεί

δείξε μου το όργανό σου, να σου πω ποιος είσαι

Τι άκουσε ένα ζευγάρι από πλανόδιο φυσιογνωμιστή

kvinne - σχέδιο ντέμη

Ξυπνάς δύσκολα κι αργείς να επανέλθεις απ' τον ύπνο

Μασάς κυρίως απ' την αριστερή οδοντοστοιχία

Τα έργα εποχής τ΄αγαπημένα σου

Δεν τόλμησες ποτέ να μάθεις μία τέχνη πολεμική

Θα πάρεις μαζί σου τουλάχιστον ένα μυστικό

Απ' το ν' ακούς προτιμάς να σε ακούν

Έν' όνειρό σου, ταξίδι δίχως συνοδεία.

mann - σχέδιο ντέμη

Σου αρέσουν οι κανόνες

Τα πράγματα να θέτεις σε μια βάση

Ενδιαφέρεσαι για την ουσία

Στην ερώτηση μάτια ή ομελέτα, απαντάς αυγά

Ο ρόλος στις κοινωνικές συναναστροφές, είναι να ρίχνεις γέφυρες

Αδιαφορείς για την εξωτερική σου εμφάνιση, ως πνευματώδης

Ο αυτοσαρκασμός άγνωστη λέξη

Κι ένας διάλογος

Αν ήμουν άντρας

θα σου 'ταζα τ 'αστέρια

και τη λάμψη τους.

-

Γυναίκα αν ήμουν

θα έλαμπα από μέσα

προς τα έξω μου.

Σπούδασα την ησυχία

Σπούδασα την ησυχία στις έρημες πλατείες.

Δίχως καμπάνες να σημαίνουν ώρες.

Δίχως πανηγύρια να σημαίνουν γιορτές.

Δεν ήμουν μόνος σ' αυτή τη μαθητεία.

Κι αν έχουν υπηρετήσει ψυχές τον παγκόσμιο νου!

Σε λιβάδια, κάτω απ' τον ίσκιο καλαμιών

σ' αναγνωστήρια, προβλήτες, καπηλειά.

Τους έχεις δει.

Κρατούν στα χέρια τους κρασί, κάποιο βιβλίο,

άλλοι κρατάνε μια μαγκούρα ή κάποια 

φυσαρμόνικα - το σύμβολο των αυτοδίδακτων.

Και πάντα έχουν στο μυαλό μην ενοχλήσουν,

όπως η γάτα που και στις εφτά ζωές

το βάδισμά της παραμένει ανήκουστο.

Μια ερμηνεία του κύκλου της ζωής:

ησυχία θόρυβος και πάλι ησυχία.

Κι ας μην ακούμε τον χαμό μέσα στο σπέρμα.

Κι ας μην ακούμε την ψυχή να πεταρίζει.