τελικός

ελικόπτερα της αστυνομίας 

πάνω από το κεφάλι μου

χτενίζουν τις τούφες που ξέμειναν 

μετά τη χημειοθεραπεία της δημοκρατίας

συνθηματολογεί ο όχλος

σκέφτομαι πως λαικίζω 

όταν βάζω συνθήματα σε ποίημα

μετά σκέφτομαι πως

- ο θεσμός του κυπέλλου θεσμικά καίγεται -

το ντέρμπι του τερέν θα κριθεί στις λεπτομέρειες

το ντέρμπι του δρόμου θα κριθεί στη δίψα για αίμα

κορνάρουν σαν να έχουν ήδη νικήσει

νιώθουν πως έρχεται η στιγμή 

που ο δράκος που φτερουγίζει μέσα τους

θα βγάλει φωτιές χασισοκαπνισμένες

άφραγκοι να σκοτώνουν άφραγκους;

κλασμένοι τους κλασμένους;

μια πόλη αστυνομοκρατούμενη

χιλιάδες άνθρωποι με δεμένα τα χέρια

πούλμαν τελικός πούλμαν εκλογές

η κάθοδος των Βορείων

κι απ' τα μεγάφωνα

''τον τελικό θα παρακολουθήσει ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας''

γιούχα πυροτεχνήματα γιούχα πυροτεχνήματα

παρακαλούνται οι φίλαθλοι των ομάδων

βαρέα ανθυγιεινά στον φίλαθλο 

να συνταξιοδοτηθεί μια ώρα αρχύτερα

πιλότε πως είναι η Αθήνα από ψηλά;

κίτρινα δάχτυλα

μικρή ατέλεια η καμπούρα στη κορμοστασιά του
ράθυμο αερικό
εστίαζε το βλέμμα στο κενό
βήμα αργό
ίσα να σέρνεται στο δάπεδο η τσάκιση
κρατούσε την εφημερίδα
όπως οι άντρες στη Φωκίωνος Νέγρη
χρόνια πριν
τα κίτρινα δάχτυλα της σοφίας
θέλει να σκοτώσει ένα λεπτό της ζωής του
χωρίς να ξέρει τι άλλο εμπόδιο θα βρει μπροστά του
τα μάτια του βεντούζες χταποδιού
το κίτρινο χαρτί της εφημερίδας
με πλησίασε λες και ήξερα το μυστικό
μη το πεις πουθενά
πρέπει κάποια στιγμή να βγάλω το κουστούμι μου
αλλά φοβάμαι να αφήσω την εφημερίδα
ακόμα και στο σπίτι όταν είμαι φοβάμαι
από τα εικοσιπέντε μου την κρατάω
και το αστείο είναι πως δε θυμάμαι τώρα πόσο είμαι
μη το πεις πουθενά
ο κόσμος δε θέλει να πενθεί
ούτε να λυπάται
είναι γραμμένη σε πολυτονικό

έσκυψε το κεφάλι του

πέρασε το λεπτό

μη το πεις πουθενά

Πάσχα σε μια ευθεία

Σε τέσσερις τροχούς
πέντε φίλοι
ένα σκυλί - ένα αρνί
ένας παπάς πράσινος υπό τον φόβο του μπλε
λαμποκοπά ο κάμπος
αίματα τρέχουν από το πορτμπαγκάζ
η στάθμη ανεβαίνει
και ξεγελά τον δείκτη της βενζίνης
- πράττει ανάλογα -
πως βρέθηκε ο Ίαν Κέρτις να κάνει οτοστόπ
στην έξοδο για Λιβανάτες;
κάμποσα μέτρα παρακάτω σταματήσαμε
έκανε να 'ρθει μα στα μισά
βάρεσε επιληψία και σωριάστηκε
εικονοστάσι-κυπαρίσσι-εικονοστάσι-κυπαρίσσι
ΑΑΑ' νεκροταφείο Αθηνών - Λαμίας
να στρίψω δεξιά για Καμμένα Βούρλα
ή να στρίψω γενικά να 'μαστε σίγουροι;
πιο σύντομος δρόμος βέβαια η ευθεία
αρκεί μπροστά σου να μη βρεις βουνά
και με βασική την προϋπόθεση να βιάζεσαι
αλλιώς γυρνάς γύρω γύρω ή πάνω κάτω
(γύρω γύρω ο Μανώλης - πάνω κάτω η Κατερίνα)
υψώνεται μπροστά μας ο Καλλίδρομος
βουνό που έδειξε στους Πέρσες ο Εφιάλτης
Σταματήστε να σας διηγηθώ την ιστορία.
Εδώ αδειάστε τα μπαγκάζια.
Εδώ τ' αρνί.
Εδώ να τρέξει το σκυλί.
Το Πάσχα ενέχει προδοσία.

στο μουσείο του Κεραμεικού

μου αρέσει να περπατάω στην Ερμού

όχι στην πάνω Ερμού με τα μπραντνειμς

στην κάτω Ερμού με τα φαντάσματα

έχω δει αρκετά εκεί

να σουτάρουν πρέζα

να κάνουν ορθοπεταλιές

να χορεύουν βαλς 

τελευταία μάλιστα ακολούθησα ένα

με κατάλαβε, μου λέει τι θες

να δω που πας μόνο

έλα μου λέει και μπαίνει στον αρχαιολογικό χώρο

εγώ πλήρωσα 2 ευρώ αυτό έκοψε μισό

συχνός πελάτης στα ταφικά μνημεία

σκέφτηκα

η αρχαιοκαπηλία ξεκινά απ' των μουσείων τα ταμεία

πάψε μου λέει αρχαιοκαπηλαποδόχε, τώρα πλήρωσες

κόβει δεξιά, το ακολουθώ

αυτό το χαντάκι είναι ο Ηριδανός 

υπάρχουν ιστορικά βατράχια εδώ

βάζω τα γέλια 

αθεάτριστε δεν έχεις δει τις Βάκχες!

μαζεύτηκα και χάιδεψα έναν γυρίνο σαν συγγνώμη

χαιρέτησε από μακριά το Δίπυλο 

και χλεύασε την Εκκλησία έξω απ'τα τείχη

μη βιαστείς να με πεις άθεο

χρόνια τώρα στέκει ημιτελής κι αταίριαστη

μια χελώνα σάλεψε κάτω από την αγριοσυκιά 

αυτή είναι η ξακουστή χελώνα του Κεραμεικού

έχεις δει χελώνα να καθαρίζει σύκο;

δεν είναι η ώρα τους προχώρα

δεν έχεις δει τα πιο σημαντικά

μνημεία το ρωτάω θα δεις μου απαντά

μου κλείνει τα μάτια και με οδηγεί απαλά

ανηφόρα στις φτέρνες και το αίμα παγώνει

άνοιξε τα μάτια σου τώρα και πες μου τι βλέπεις

χελώνες να ανταλλάζουν γαλλικά φιλιά

χαμομήλι πυκνό να ξαπλώνει ο ήλιος

και μια μάχη του μαύρου 

να κυριαρχήσει στο κόκκινο της παπαρούνας

τους τάφους δεν τους πρόσεξες

τους πρόσεξα αλλά δεν τους είδα

είσαι σε πολύ καλό δρόμο

και πολύ τυχερός

τη μεγάλη βδομάδα θα ξεριζώσουν

ό,τι φυτό υπάρχει εδώ μέσα

λένε πως κάνει κακό στα μνημεία

εγώ λέω πως το κάνουν επίτηδες

για να μη κλέβει η φύση, τα βλέμματα από την αρχαία ιστορία

φύγε μου είπε τώρα

και να ξέρεις πως έχεις το χάρισμα 

να κάνεις καλή παρέα σε φαντάσματα

η αυτογνωσία του

πριν λίγο καιρό είχα πει πως

στην εποχή που ζω νιώθω σχεδόν βολεμένος

όπως ένα αγρίμι με εξασφαλισμένη την τροφή

σαν μετανάστης με ευρωπαϊκό διαβατήριο

ή ένας άστεγος με τρεις επιλογές κρεβατιών

στην ερώτηση ''από δουλίτσα'';

ναι, 9 χρόνια, 11% της συλλογικής

(μια χαρά)

''και ζεις με τους γονείς σου'';

με την κοπέλα μου, τον Ιούλιο, πολιτικό

(δυο χαρές)

καμία λύπηση δεν βγάζω

όλα κανονικά

αν παρακολουθούσα συνεδρίες κάτι θα γινόταν

αλλά κι εκεί κανονικός

έγινε συνώνυμο το κανονικός με το βολεμένος 

πρέπει να λείψουν αυτές οι ισοπεδώσεις στο μυαλό μου

ζωή αστού με μυαλό προλετάριου

εγώ

αριστερός με δεξιά τσέπη 

κάποιος

αυτή είναι η αδικία που έχω κατασκευάσει

κι έτσι αποφεύγω να χορέψω δημόσια

κι έτσι της λέω να κάνει πιο σιγά όταν γελάει

θα είναι κατάλοιπο θρησκευτικό από τότε 

που μου έμαθε η γιαγιά μου να είμαι ταπεινός στον επιτάφιο

μα θα μου πεις (και μου το είπες)

αυτοί που πάνε στις συναυλίες αλληλεγγύης δε χορεύουν;

κι εγώ θα σε ρωτήσω ''δέχονται οι άστεγοι επισκέψεις'';

τόσο κανονικός ώστε να βλέπω τηλεόραση δεν είμαι

ούτε και ξέρω πόσα δωρεάν λεπτά χρόνο ομιλίας έχω

κοιτάζω τα πρεζάκια στα μάτια όταν με πλησιάζουν

ρωτάω τον Πακιστανό στο βενζινάδικο πως τον λένε (Οκάρ)

κι αφήνω τα άχρηστα πράγματα έξω από τον μπλε κάδο 

γιατί το τσιγγανάκι της γειτονιάς είναι κοντό και δε φτάνει

και κάπως έτσι αμφιταλαντεύομαι

τι να κάνω με την κανονικότητα μου
να την ξερνάω κάθε μέρα

ή να πέσω για ύπνο ανάσκελα

μέχρι να με πνίξει ο εμετός της;

Aσθενείς της διπλανής πόρτας

Όμορφο να προχωράς ανέμελα στον κήπο
ακόμα κι αν αυτός
είναι ένας κήπος νοσοκομείου

σαν ασθενής της διπλανής πόρτας
αυτής με τα κονδυλώματα
- η επόμενη πόρτα κοπέλα μου / όπως ντρέπεσαι δεξιά -

κρύα θεραπεία στην ψυχή
που την κατέθεσες στο ταμείο
μαζί με ένα τάλιρο

αρχειοθετείται  η καρτέλα σου στο ιστορικό
ανάμεσα σε ομοφυλόφιλους και πουτάνες
υπενθύμιση πως ο έρωτας διακρίσεις δεν κάνει

το σάλιο της μιας το σπέρμα του άλλου
και τα δυο στο πρόσωπο
μια συνταγή είναι κι αυτή

όμορφο να προχωράς ανέμελα σε κήπο νοσοκομείου
και να εξομολογείσαι στο άγαλμα του γιατρού

πως βγήκες στην ποίηση για να γνωρίσεις
τον έρωτα χωρίς προφυλακτικό.